พระเยซูเจ้าตรัสกับเปโตรทีสวนเกทเสมนีว่า “ท่านตื่นเฝ้าอยู่กับเราสักหนึ่งชั่วโมงไม่ได้หรือ” (มธ ๒๖:๔๐) แต่สำหรับเราขอแค่ ๑ นาทีกับพระเมตตาของพระเยซูเจ้าไม่ได้หรือ.....
“จงพักอยู่กับพวกเราเถิด พระเจ้าข้า” [ลก. ๒๔:๒๙]
วันนี้ เราได้พักใจในอารามแห่งนี้ (บ้านคราคูฟ) จงบอกชาวโลกเกี่ยวกับความเมตตาและความรักของเรา (๑๐๗๔)
วันที่ 15 มีนาคม
การทรมานกายเล็ก ๆ น้อย ๆ
10 กุมภาพันธ์ (1937) วันนี้เป็นวันพุธรับเถ้าระหว่างพิธีมิสซา ดิฉันสัมผัสความเจ็บปวดของพระเยซูเจ้าตามร่างกายในช่วงเวลาสั้นๆ มหาพรตคือช่วงเวลาพิเศษทีเดียวสำหรับงานของพระสงฆ์ เราควรสนับสนุนพวกท่านในการช่วยวิญญาณให้รอด
(บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินา ข้อ ๙๓๑)
การทรมานกายเล็กๆน้อยๆสำหรับเทศกาลมหาพรต ถึงแม้ว่าดิฉันมุ่งหวังจะทำการทรมานกายอย่างหนัก แต่ดิฉันก็ไม่สามารถทำได้เหมือนแต่ก่อนเพราะดิฉันอยู่ภายใต้การควบคุมดูแลที่เข้มงวดของแพทย์ แต่ดิฉันสามารถทำการทรมานกายเล็กๆน้อยๆได้ เบื้องต้นก็คือ นอนโดยไม่หนุนหมอน ทนหิวบ้าง สวดสายประคำพระเมตตา–ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าสอนดิฉันไว้–ทุกวันโดยกางแขนออกเป็นรูปไม้กางเขน และบางครั้งก็กางแขนภาวนาโดยไม่มีข้อกำหนด จุดประสงค์ก็คือ เพื่อวิงวอนขอพระเมตตาเพื่อคนบาปที่น่าสงสารทั้งหลาย และเพื่อขอให้บรรดาพระสงฆ์มีพลังที่จะทำให้คนบาปสำนึกกลับใจ
(บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินา ข้อ ๙๓๔)
ภาวนาตอบรับพระเมตตา
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า องค์ความรักของลูก ในแต่ละวันลูกจงนำวิญญาณของกลุ่มต่างๆมาชุบลงไปในมหาสมุทรแห่งพระเมตตาของพระองค์ (บันทึกนักบุญโฟสตินา ข้อ ๑๒๐๙)
ข้าแต่พระเยซูเจ้าผู้ทรงเมตตายิ่ง พระองค์ทรงสงสารและทรงยกโทษแก่ลูกเป็นนิจ โปรดอย่าทอดพระเนตรมายังบาปของลูก แต่ทรงเห็นแก่ความไว้วางใจที่ลูกถวายแด่พระคุณความดีอันหาที่สุดมิได้ของพระองค์ (บันทึกนักบุญโฟสตินา ข้อ ๑๒๑๑)
โอ้ พระโลหิตและน้ำ ซึ่งหลั่งไหลมาจากพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าเป็นท่อธารพระเมตตาเพื่อลูกทั้งหลายลูกวางใจในพระองค์!
อาแมน
คุณพ่อเอนก นามวงษ์