พระเยซูเจ้าตรัสกับเปโตรทีสวนเกทเสมนีว่า “ท่านตื่นเฝ้าอยู่กับเราสักหนึ่งชั่วโมงไม่ได้หรือ” (มธ ๒๖:๔๐) แต่สำหรับเราขอแค่ ๑ นาทีกับพระเมตตาของพระเยซูเจ้าไม่ได้หรือ.....
“จงพักอยู่กับพวกเราเถิด พระเจ้าข้า” [ลก. ๒๔:๒๙]
วันนี้ เราได้พักใจในอารามแห่งนี้ (บ้านคราคูฟ) จงบอกชาวโลกเกี่ยวกับความเมตตาและความรักของเรา (๑๐๗๔)
วันที่ 11 มกราคม
ความเมตตาของเราถมเหวนี้ให้เต็ม
“ลูกที่รัก จงรู้ว่าระหว่างเรากับลูกมีเหวลึกขวางอยู่ เป็นเหวที่แยกพระผู้สร้างจากสิ่งสร้าง แต่ความเมตตาของเราถมเหวนี้ให้เต็ม เรายกลูกขึ้นมาหาเรา หาใช่เพราะเราจำเป็นต้องมีลูก แต่เป็นเพราะความเมตตาเพียงอย่างเดียวที่ทำให้เรามอบพระหรรษทานแห่งการร่วมสนิทกับเราให้แก่ลูก”
(บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินา ข้อ ๑๕๗๖)
ภาวนาตอบรับพระเมตตา
ข้าแต่องค์ความดีงามผู้ดำรงอยู่ตลอดไป “ทันทีที่ใครก็ตามได้มารู้จักพระองค์ เขาก็มิอาจรักสิ่งอื่นใดได้อีก ลูกตระหนักถึงเหวลึกแห่งวิญญาณลูก ไม่มีสิ่งใดถมให้เต็มได้เว้นแต่พระเป็นเจ้าพระองค์เอง” [บันทึกนักบุญโฟสตินา:๓๔๓]
ข้าแต่พระเป็นเจ้าผู้เปี่ยมด้วยความเมตตา “มหาสมุทรแห่งพระเมตตาของพระองค์ได้หลั่งไหลเข้ามาในวิญญาณของลูกซึ่งเป็นเหวลึกแห่งความน่าเวทนา” [บันทึกนักบุญโฟสตินา: ๓๘๒]
โอ้ พระโลหิตและน้ำ ซึ่งหลั่งไหลมาจากพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าเป็นท่อธารพระเมตตาเพื่อลูกทั้งหลายลูกวางใจในพระองค์!
อาแมน
คุณพ่อเอนก นามวงษ์
