พระเยซูเจ้าตรัสกับเปโตรทีสวนเกทเสมนีว่า “ท่านตื่นเฝ้าอยู่กับเราสักหนึ่งชั่วโมงไม่ได้หรือ” (มธ ๒๖:๔๐) แต่สำหรับเราขอแค่ ๑ นาทีกับพระเมตตาของพระเยซูเจ้าไม่ได้หรือ.....
“จงพักอยู่กับพวกเราเถิด พระเจ้าข้า” [ลก. ๒๔:๒๙]
วันนี้ เราได้พักใจในอารามแห่งนี้ (บ้านคราคูฟ) จงบอกชาวโลกเกี่ยวกับความเมตตาและความรักของเรา (๑๐๗๔)
วันที่ 28 กรกฎาคม
พระหรรษทานของพระเยซูเจ้า
แล้วดิฉันก็จำได้ว่า ตั้งแต่เข้ามาอยู่ในคณะนักบวชนี้ ดิฉันถูกกล่าวหามาตลอดว่าดิฉันเป็น ‘นักบุญ’ ทีแรกดิฉันเสียใจมากเพราะนี่เป็นคำพูดแดกดัน ครั้นเวลาผ่านไป ดิฉันก็ทำใจได้ เรื่องนี้ทำให้ดิฉันไม่สบายใจก็ต่อเมื่อไปทำให้บุคคลผู้หนึ่ง (บางทีอาจเป็นคุณพ่อโซปอชโก) ต้องเสียใจเท่านั้นเมื่อดิฉันตัดพ้อกับพระเยซูเจ้าในเรื่องนี้ พระองค์ทรงตอบว่า “ลูกเศร้าใจเพราะเรื่องนี้หรือ แน่นอน ลูกเป็นนักบุญ อีกไม่นาน เรานั่นแหละจะทำให้เรื่องนี้เป็นที่ประจักษ์แจ้งในตัวลูก พวกเขาจะเอ่ยคำว่า ‘นักบุญ’เช่นเดิม เพียงแต่คราวนี้เขาจะเอ่ยด้วยความรัก”
(บันทึกพระเมตตาในวิญญาณนักบุญโฟสตินา ข้อ ๑๕๗๑)
ภาวนาตอบรับพระเมตตา
ข้าแต่พระเยซูเจ้าผู้อ่อนหวานยิ่ง “ความชื่นชมยินดีของสวรรค์และของบรรดานักบุญ เมื่อเราไปถึงที่นั่น พระเป็นเจ้าเท่านั้นที่ท่านเหล่านั้นรัก แต่ท่านเหล่านั้นก็ยังมีความรักอันอ่อนโยนและจริงใจต่อชาวเรา ความชื่นชมยินดีนี้พรั่งพรูมาสู่ชาวเราโดยผ่านทางพระพักตร์ของพระเป็นเจ้านั่นเอง เหตุเพราะเราอยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์จึงรับความชื่นชมยินดีเช่นนั้นได้ พระพักตร์ของพระองค์นั้นอ่อนหวานยิ่งนัก” (บันทึกวิญญาณนักบุญโฟสตินา:๑๕๙๒)
ข้าแต่พระเยซูเจ้า “ความศักดิ์สิทธิ์ที่พระองค์มอบให้นี้เพื่อความรักและเป็นหนึ่งเดียวกับเพื่อนพี่น้องและกับพระองค์ เพราะมีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ เพราะเราเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์” (๑ปต.๑:๑๖)
โอ้ พระโลหิตและน้ำ ซึ่งหลั่งไหลมาจากพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าเป็นท่อธารพระเมตตาเพื่อลูกทั้งหลายลูกวางใจในพระองค์!
อาแมน
คุณพ่อเอนก นามวงษ์