รำพึงมหาพรตกับนักบุญโฟสตินา
วันที่ 5 มีนาคม
วันพฤหัสสัปดาห์ที่ 1

บันทึกวิญญาณนักบุญโฟสตินาข้อ803

ห้องที่ดิฉันอยู่ติดแผนกผู้ป่วยชาย ดิฉันไม่เคยรู้มาก่อนว่าผู้ชายพูดไม่หยุดแบบนี้ พวกเขาพูดคุยกันได้ทุกเรื่องตั้งแต่เช้าจนดึกดื่น แผนกผู้ป่วยหญิงจะเงียบกว่า เรามักตำหนิว่าผู้หญิงพูดมาก แต่คราวนี้ดิฉันเชื่อแล้วว่า จริงๆแล้วกลับตรงกันข้าม เป็นเรื่องยากที่ดิฉันจะสำรวมใจภาวนาท่ามกลางเรื่องตลกโปกฮากับเสียงหัวเราะเหล่านี้ พวกเขารบกวนดิฉันไม่ได้เวลาที่พระหรรษทานของพระเจ้าเข้าครอบครองดิฉันเต็มที่ เพราะเมื่อนั้น ดิฉันไม่ได้รับรู้ว่าอะไรเกิดขึ้นรอบตัว

ไตร่ตรอง

นักบุญโฟสตินาค้นพบว่าบรรดาผู้ชายก็เป็นผู้ที่พูดมาก เป็นผลทำให้ท่านไม่สามารถภาวนาได้ แต่ด้วยพระหรรษทานของพระเจ้า ท่านจึงสามารถภาวนาได้

หลายๆ ครั้งเช่นกันไม่ว่าชายหรือหญิงที่ "พูดไม่หยุด" อาจเป็นเหตุเขาเหล่านั้นไม่มีการภาวนาไม่เคยได้ภาวนา เพราะเวลาส่วนใหญ่หมดไปกับการพูดมากกว่าการฟัง ดังนั้นความเงียบเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับชีวิตภาวนา

ภาวนา

ข้าแต่พระเยซูเจ้า ขอพระองค์ทรงเป็นเกราะกำบังและพละกำลังของลูก โปรดเมตตาประทานพระหรรษทานแก่ลูก เพื่อว่าลูกจะได้มีชัยในการต่อสู้กับสภาพอึกทึกเหล่านี้

>>​พระเยซูเจ้าข้าลูกวางใจในพระองค์<<

คุณพ่อเอนก นามวงษ์