รำพึงมหาพรตกับนักบุญโฟสตินา
วันที่ 27 กุมภาพันธ์

บันทึกวิญญาณนักบุญโฟสตินาข้อ1475

ดิฉันพยายามบรรลุให้ถึงความครบครันที่สุดเพื่อประโยชน์ของพระศาสนจักร ดิฉันมีพันธะผูกพันกับพระศาสนจักรมากทีเดียว ความสูงส่งหรือความตกต่ำของแต่ละคนส่งผลต่อพระศาสนจักรโดยรวม

ครั้นเฝ้าดูตัวเองและคนใกล้ตัวจึงรู้ว่าดิฉันมีอิทธิพลต่อคนอื่นมากมายแค่ไหน หาใช่เพราะวีรกรรมไม่ เพราะวีรกรรมเช่นว่าย่อมโดดเด่นอยู่แล้ว แต่เป็นเพราะกิจการที่ไม่สำคัญ–เป็นต้นว่าการขยับมือ การมองและอื่นๆอีกมากจนสาธยายไม่หมด–ต่างหาก ที่ส่งผลต่อวิญญาณและสะท้อนให้เห็นในคนอื่นๆ อย่างที่ดิฉันเองสังเกตเห็นมา

ไตร่ตรอง

รังผึ้งถูกสร้างจากผึ้งงานแต่ละตัวช่วยกันสร้างรังผึ้งขึ้นมารังผึ้งไม่ถูกสร้างขึ้นมาจากผึ้งงานแค่ตัวเดียวแต่เป็นฝูงวันแล้ววันเล่า รังผึ้งจึงถูกสร้างสำเร็จ

การช่วยวิญญาณที่แยกตัวไปจากพระเจ้า วิญญาณที่ตกในบาป คริสตชนทุกคนต้องช่วยกันสวดภาวนาทุก ๆ วัน วันแล้ววันเล่า วิญญาณนั้นจะกลับมาหาพระเจ้าด้วยพระหรรษทานของพระองค์

แม้นักบุญโฟสตินาจะป่วยแต่การป่วยของท่านสามารถช่วยวิญญาณที่ตกในบาปได้ “เพราะกิจการที่ไม่สำคัญ–เป็นต้นว่าการขยับมือ การมองและอื่นๆอีกมากจนสาธยายไม่หมด–ต่างหาก ที่ส่งผลต่อวิญญาณ”

ภาวนา

พระเยซูเจ้าข้า: ลูกจะ “​อธิษ​ฐาน​ภาวนา​ให้​ผู้​ที่​ทำร้าย”{ลก.6:28}ลูก.

>>​พระเยซูเจ้าข้าลูกวางใจในพระองค์<<

คุณพ่อเอนก นามวงษ์