บทที่ 1 “จงรักองค์พระผู้เป็นเจ้าของเจ้าสุดจิตใจ สุดวิญญาณ สุดสติปัญญา”

พระบัญญัติประการแรก “เราเป็นพระเจ้าของท่าน ท่านต้องไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากเรา”

                หมายความว่า คริสตชนจะต้องรักษาและปฏิบัติตาม ความเชื่อ (faith) เชื่อในพระเจ้าและปฏิเสธทุกสิ่งที่ตรงกันข้ามเช่นความสงสัยโดยจงใจ ความไว้ใจหรือความหวัง (hope) รอคอยความสุขแท้จริงจากพระเป็นเจ้าด้วยความเชื่อมั่น ความรัก (charity) รักพระเจ้าเหนือสิ่งทั้งปวง มนุษย์แต่ละคนมีสิทธิและหน้าที่ด้านศีลธรรมที่จะแสวงหาความจริง ไม่มีใครสามารถถูกบังคับให้กระทำอะไรที่ขัดกับมโนธรรมของตน  

                พระบัญญัติประการนี้ห้าม การนับถือพระเจ้าหลายองค์ และการนับถือรูปปฏิมา ซึ่งทำให้สิ่งสร้างเป็นพระเจ้า การถือนอกรีต เป็นการเบี่ยงเบนการถวายบูชาซึ่งเราให้กับพระเจ้าแท้ การไม่ถือศาสนา เป็นการทดสอบลองดีพระเป็นเจ้าทั้งด้วยวาจาหรือการกระทำ ลัทธิอเทวนิยม เป็นการปฏิเสธการมีอยู่ของพระเป็นเจ้า ลัทธิอจิตไตยนิยม   ยืนยันว่าไม่มีอะไรทำให้เรารู้จักพระเจ้าได้ ในพันธสัญญาเดิมนั้นห้ามมิให้มีอะไรมาแทนพระเป็นเจ้า การเคารพต่อรูปภาพศักดิ์สิทธิ์ของคริสตชนทำให้เป็นสิ่งที่ถูกต้องขึ้นมา โดยการรับสภาพมนุษย์ของพระบุตร นี่ไม่ใช่การนมัสการรูปภาพแต่เป็นการให้ความเคารพ

พระบัญญัติประการที่สอง “อย่าออกพระนามพระเป็นเจ้าของเจ้าอย่างไม่เหมาะสม”

                พระนามศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้าได้รับการเคารพด้วยการวิงวอน การถวายพระพรและพระเกียรติ ดังนั้นจึงห้ามออกพระนามพระเจ้าในทางที่ผิด เช่น การสบประมาท การด่าแช่งและความไม่ซื่อสัตย์ ต่อคำสัญญาที่ได้กระทำในพระนามพระเจ้า ห้ามสาบานเท็จ เพราะเป็นการเรียกหาพระเจ้า ผู้ทรงเป็นองค์ความจริงมาเป็นพยานต่อการโกหก เป็นบาปหนักผิดต่อพระเป็นเจ้าผู้ทรงซื่อสัตย์ต่อพระสัญญาของพระองค์เสมอ

พระบัญญัติประการที่สาม “วันพระเจ้าอย่าลืมฉลองให้เป็นวันศักดิ์สิทธิ์”

                วันสับบาโตเป็นวันระลึกถึงการพักผ่อนของพระเจ้าในวันที่เจ็ดของการสร้างโลก เช่นเดียวกับการปลดปล่อยชาวอิสราเอลให้เป็นอิสระจากการเป็นทาสในอียิปต์ คริสตชนได้เปลี่ยนวันสับบาโตเป็นวันอาทิตย์เพราะวันอาทิตย์เป็นวันกลับคืนพระชนมชีพของพระคริสตเจ้า “เป็นวันต้นของสัปดาห์” ระลึกถึงการสร้างครั้งแรก วันอาทิตย์ต้องถือเป็นวันฉลองบังคับของพระศาสนจักร และวันฉลองบังคับอื่นๆ คริสตชนต้องเข้าร่วมมิสซา ละเว้นจากกิจกรรมที่ขัดขวางการถวายคารวกิจต่อพระเป็นเจ้า และยังให้โอกาสทุกคนให้มีเวลาพักผ่อนและเวลาว่างที่เพียงพอสำหรับบำรุงครอบครัว ทางวัฒนธรรม สังคม และศาสนา