จงสุภาพอ่อนโยนแล้วพระเจ้าจะทรงยกคุณขึ้น (Be humble so that God may raise you up)

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 23 ตุลาคม 2022 พระสันตะปาปาฟรังซิสทรงตรัสกับบรรดาผู้แสวงบุญ ณ จัตุรัสนักบุญเปโตร นครรัฐวาติกัน โดยการนำพระวรสารประจำวันอาทิตย์มาแบ่งปัน (เรื่องการอธิษฐานภาวนาของชาวฟาริสีและกับคนเก็บภาษี, ลก 18:9-14)

ขณะที่สวดภาวนาชาวฟาริสีอวดอ้างความดีงามของตนเอง ยกตนเองดีกว่าคนอื่น ซึ่งต่างกับคนเก็บภาษีที่ถ่อมตน ยอมรับว่าตนเองเป็นคนบาป ไม่เหมาะสมที่จะอยู่เฉพาะพระพักตร์ของพระเจ้า ทำให้พระเจ้าพอพระทัยคำภาวนาของคนเก็บภาษีมากกว่าชาวฟาริสีคนนั้น

พระสันตะปาปาฟรังซิสจึงเน้นย้ำถึงความสำคัญของการแสวงหาและยอมรับความบกพร่องอ่อนแอของตนเอง เพื่อที่จะทำให้มีจิตใจที่สุภาพอ่อนโยน เช่นเดียวกับที่พระเจ้าทรงมีความเมตตากรุณาต่อมนุษย์ ในการเยียวยารักษา การฟื้นฟู และการยกเราขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง

ลุกขึ้นและแสวงหาพระเจ้า (Rise and seek the Lord)

ประการแรกเราจำเป็นที่จะต้องลุกขึ้น ซึ่งบ่อยครั้งเราพบคำ ๆ นี้ในพระคัมภีร์ เช่น เมื่อพระเจ้าได้เรียกอับราฮัม อับราอัมได้ลุกขึ้นไปบนภูเขาเพื่อที่จะถวายเครื่องบูชา, โมเสสได้ลุกขึ้นเพื่อขึ้นไปบนภูเขาซีนายเพื่อรับพระบัญญัติ และพระเยซูเจ้าเองก็ขึ้นไปบนภูเขาเพื่อแสดงพระวรกายอันรุ่งโรจน์ของพระองค์

“การลุกขึ้น” นี้ แสดงให้เห็นว่า หัวใจของเราพร้อมที่จะฟังเสียงของพระเจ้า และปฏิบัติตามสิ่งที่พระองค์ตรัสกับเราทันที เป็นการลุกขึ้นจากอีโก้ของเราเองเพื่อขึ้นไปหาพระเจ้า

การลงเพื่อที่จะขึ้นอีกครั้งหนึ่ง (Going down to go up)

การขึ้นไปพบกับพระเจ้า เราต้องการที่จะลงสู่ที่ต่ำก่อน นั่นหมายความว่า การลงจากตัวของตัวเองอย่างซื่อสัตย์เพื่อที่จะมองไปยังกระจกและยอมรับความอ่อนแอ ความบกพร่องของเรา บาปที่เราได้กระทำ และบาดแผลในจิตใจของเรา เพื่อที่จะทำแบบนี้ได้ เราจะต้องจริงใจและมีใจที่สุภาพอ่อนโยน เพื่อที่เราจะได้มีจิตใจที่เมตตาเหมือนกับพระเจ้า ความเมตตานี้จะกลับมารักษาตัวของเรา ฟื้นฟู และยกระดับจิตใจของเราขึ้น ยิ่งเราลดตัวลงด้วยการลดความเป็นตัวของเราเองมากเท่าไหร่ พระเจ้าก็จะยกเราขึ้นมากเท่านั้น

จงระวังความหยิ่งจองหอง (Beware of pride)

ขณะที่สวดภาวนา ชาวฟาริสีได้โอ้อวดคุณงามความดีและความศรัทธาของตนเอง ในขณะที่ดูถูกเหยียดหยามผู้อื่น การอธิษฐานภาวนาแบบนี้เต็มไปด้วยอีโก้ของตนเอง ได้นำเขาไปสู่การยกย่องตนเองและตัดสินคนอื่น และปิดตัวเองต่อพระเจ้า

เราควรตรวจสอบและพิจารณาตนเองว่าเราได้ทำแบบเดียวกับชาวฟาริสีคนนั้นหรือไม่ ทำให้เราเป็นคนหลงตัวเองและชอบโอ้อวด ให้เราได้จดจำว่า “เมื่อไหร่ที่มี “ตัวฉัน” มากเกินไป ที่นั่นก็จะมีพระเจ้าลดน้อยลง” ("where there is too much 'I', there is too little God.")

ให้เราได้วิงวอนขอต่อพระนางมารีย์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ ผู้เป็นแบบอย่างของผู้รับใช้ของพระเจ้าที่ต่ำต้อย เป็นแบบอย่างที่มีชีวิต และเป็นเครื่องมือให้พระเจ้าทำงานจนสำเร็จ “ทรงขับไล่ผู้ทรงอำนาจให้กลับไปมือเปล่า และทรงยกย่องผู้ถ่อมตนขึ้น” (ลก 1:52)…