รำพึงพระวาจาประจำวัน วันศุกร์ที่ 17 มกราคม 2563 วันศุกร์สัปดาห์ที่ 1 เทศกาลธรรมดา ระลึกถึง นักบุญอันตน เจ้าอธิการ {1ซมอ.8:4-7, 10-22; เพลงสดุดี 89:16-19; มก.2:1-12} <<เมื่อพระเยซูเจ้าทรงเห็นความเชื่อของคนเหล่านี้จึงตรัสแก่คนอัมพาตว่า“ลูกเอ๋ยบาปของท่านได้รับการอภัยแล้ว>>
จุดประสงค์ของการดำเนินชีวิตคริสตชนคือ พัฒนาความสัมพันธ์กับพระเยซูเจ้าและมอบชีวิตของเราให้กับพระองค์เพื่อที่จะสร้างความสัมพันธ์และรักพระเยซูเจ้าคริสตชนจำเป็นต้องรู้จักพระองค์เป็นอับดับแรกก่อน พระวรสารในวันนี้ภายในจิตใจของคนที่นำอัมพาตมาพบพระเยซูเจ้า รู้ว่าพระองค์คือพระเจ้าและมีความเชื่อว่าพระองค์สามารถรักษาคนเป็นอัมพาตได้<<คนอัมพาตนั้นฝ่าฝูงชนเข้าไปถึงพระองค์ไม่ได้เขาจึงเปิดหลังคาบ้านตรงที่พระองค์ประทับอยู่แล้วหย่อนแคร่ที่คนอัมพาตนอนอยู่ลงมาทางช่องนั้น>>{มก.2:4} ด้วยความเชื่อของคนที่หามคนอัมพาตเช่นนี้ พระเยซูเจ้าจึงตรัสว่า<<ลูกเอ๋ยบาปของท่านได้รับการอภัยแล้ว>>{มก.2:5}พระเยซูเจ้าเสด็จมาเพื่อให้อภัยบาปของเราทั้งมวล พระองค์<<ทรงแบกบาปของเราไว้ในพระวรกายบนไม้กางเขนเพื่อเราจะได้ตายจากบาปและมีชีวิตอยู่เพื่อความชอบธรรมรอยแผลของพระองค์รักษาท่านให้หาย>>{1ปต.2:24} ในพระวรสารจึงเป็นตัวอย่างให้คริสตชนเห็นว่า การให้อภัยบาปของพระเยซูเจ้า จำเป็นจะต้องมีความเชื่อพระองค์ภายในจิตใจของเราก่อน<<ใครเล่าหยั่งรู้ความคิดขององค์พระผู้เป็นเจ้าเพื่อให้คำแนะนำแก่พระองค์ได้เรานั่นเองที่มีความคิดของพระคริสตเจ้า>>{1คร.2:16} โดยอาศัยความเชื่อเราจึงได้รับพระหรรษทานแห่งการอภัยบาป พระนามของพระของพระเยซูคริสตเจ้าหมายถึง “พระผู้ช่วยให้รอด” คนที่รักพระเยซูก่อน เขาจะสามารถรักพระองค์ได้อย่าง<<สุดจิตใจสุดวิญญาณสุดกำลังและสุดสติปัญญาของท่านท่านจะต้องรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง>>{1คร.2:16}
>>ใช่แล้วพระเจ้าทรงเป็นโล่กำบังของชาวเรา<< {สดด.89:18}
คุณพ่อเอนก นามวงษ์ รำพึงพระวาจาประจำวันได้ที่ www.kamsonchan.com
|
วันศุกร์หลังสมโภชพระคริสตเจ้าแสดงองค์