รำพึงพระวาจาประจำวัน วันที่ 5 กันยายน 2561 วันพุธสัปดาห์ที่ 22 เทศกาลธรรมดา [1คร.3:1-9; บทสร้อยสดุดี 33:12-15, 20-21; ลก.4:38-44] พระองค์ทรงสั่งไม่ให้ปีศาจพูด (ลก.4:41)
ปีศาจในพระวรสารวันนี้ พูดความจริง <ท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้า>(ลก.4:41)แต่พูดไม่ถูกเวลา ดั้งนั้นพระเยซูเจ้าตำหนิและห้ามปีศาจไม่ให้พูดเรื่องพระองค์เป็นพระคริสตเจ้า (ลก.4:41; กจ.16:17-18) นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พระเยซูเจ้าทรงห้ามพูดถึงพระองค์ พระเยซูเจ้ารักษาคนง่อย <ทรงกำชับอย่างแข็งขันว่าระวัง อย่าบอกอะไรให้ใครรู้เลย>(มก.1:44) แต่คนง่อยก็ไม่ฟังพระองค์<เขาก็ป่าวประกาศกระจายข่าวไปทั่ว>(มก.1:45)<จนพระองค์ไม่อาจเสด็จเข้าไปในเมืองได้อย่างเปิดเผยอีกต่อไป>(มก.1:45) คำพูดที่พูดไม่ถูกที่ ถูกเวลา เป็นการทำลายมากกว่าสร้างสรรค์ ถึงแม้ว่าคำพูดนั้นจะเป็นความจริง <ผู้มีปรีชาจะเงียบจนถึงเวลาเหมาะสม ส่วนคนโง่เขลาที่พูดพล่ามย่อมไม่รู้กาลเทศะ> (บสร.20:6) คำพูดของปีศาจเป็นเรื่องเสียหายทำให้พระเยซูเจ้าไม่สามารถประกาศข่าวดีได้อย่างเปิดเผย คริสตชนที่โครินธ์หลังจากที่กลับใจแทนที่จะ“พูดและสอนผู้อื่น”(ฮบ.5:12)กลับใช้คำพูดมาทะเลาะวิวาทกัน และใช้คำพูดอิจฉากัน(1คร.3:3) คำพูดของคริสตชนชาวโครินธ์เป็นเรื่องเสียหายทำให้กลุ่มคริสตชนแตกแยก ทำให้กลุ่มคริสตชนไม่เป็นภาพสะท้อนถึง “ชุมชนศิษย์พระคริสต์” <พระเจ้ามิทรงปรารถนาความวุ่นวายแต่ทรงปรารถนาสันติ>(1คร.14:33) พระเจ้าทรงส่งพระจิตเจ้ามาสอนเราว่า <เราต้องพูดอะไรและพูดอย่างไร>(ยน.12:49) หากเราฟังเสียงการดลใจของพระจิตเจ้า คริสตชน <อย่าวิตกกังวลว่าจะพูดอย่างไรหรือพูดอะไรสิ่งที่ท่านจะพูดนั้นจะได้รับการดลใจในเวลานั้นเอง>(มธ.10:19) แต่จงพูดด้วยพระพรแห่งประกาศก(1คร.14:1),และผู้ที่พูดด้วยพระพรแห่งพระจิตเจ้า จะรู้ว่าเวลาไหนต้องพูด <เวลาไหนต้องเวลาฉีกและเวลาเย็บเวลานิ่งเงียบและเวลาพูด>(ปญจ3:7)
>>ถ้อยคำที่พูดตามกาลเทศะ เป็นเหมือนผลไม้ทองคำบนถาดเงิน<< (สภษ.25:11)
คุณพ่อเอนก นามวงษ์ รำพึงพระวาจาประจำวันได้ที่ www.kamsonchan.com
|