ในขณะที่เอลียาห์กำลังไปพบกับพระเจ้า เอลีชาได้ “ขอให้​ข้าพเจ้า​ได้รับ​จิต​ของ​ท่าน​สอง​ส่วนเถิด”(2พกษ.2:9)เอลียาตอบว่า“ท่าน​ขอ​สิ่ง​ที่​ทำ​ได้​ยาก” (2พกษ.2:10)

          ไม่ว่าอย่างไร เอลีชาก็ได้รับตามที่ตนได้ขอ“จิต​ของ​เอ​ลี​ยาห์​มา​สถิต​เหนือ​เอ​ลี​ชา​แล้ว”(2พกษ.2:15) ที่เป็นเช่นนี้เพราะเอลีชาได้ติดตามและอยู่กับเอลียาห์เสมอ ๆ

          ในฐานะคริสตชนทุกคนเป็นผู้ติดตามพระเยซูเจ้า การติดตามพระองค์แรก ๆ เรายังร้อนร้น มีความสุข ตัวอย่างเช่นติดตามพระเยซูเจ้าไปบทภูเขาสูง พบพระเยซูเจ้า ​ทรง​แสดง​พระ​องค์​อย่าง​รุ่งโรจน์ นักบุญเปโตรบนภูเขาสูงพูดว่า“พระ​อาจารย์​เจ้าข้า ที่นี่​สบาย​น่า​อยู่จริงๆ”เรา​จง​สร้าง​เพิง​ขึ้น​สาม​หลัง​เถิด(มก.9:5)นักบุญเปโตรยึดติดกับความสุขนั้น และจะอยู่กับความสุขนั้นตลอดไป

          เมื่อพระเยซูลงจากภูเขาตรัสว่า “ไป​ที่​อื่น​กัน​เถิดไป​ตาม​ตำบล​ใกล้เคียง(มก.1:38) ในฐานะผู้ติดตาม คริสตชนจะต้องติดตามพระเยซูเจ้าไปทุกหน ทุกๆที่ การติดตามพระเยซูเจ้าไม่ได้มีแต่ความสุขเท่านั้นแต่“ถ้า​ผู้ใด​อยาก​ติดตาม​เรา​ก็​จง​เลิก​นึกถึง​ตนเอง จง​แบก​ไม้กาง​เขน​ของ​ตน​ทุก​วัน​และ​ติดตาม​เรา”(ลก.9:23)

          พูดง่าย ๆ ก็คือ พระเยซูเจ้าไปไหน ฉันไปด้วย อยู่กับพระองค์เสมอ ไม่ทิ้งพระองค์ “พระ​เจ้าทรง​พระ​ชนม์​และ​ท่าน​มี​ชีวิต​อยู่​ฉัน​ใด ข้าพเจ้า​จะ​ไม่​ยอม​ละ​ทิ้ง​ท่าน​ฉัน​นั้น”(2พกษ.2:6)

          แม้พระเยซูเจ้าจะนำคริสตชนไปในหนทางกางเขน เราต้องอยู่เคียงข้างกับพระองค์ หากเราไม่ติดตามพระเยซูเจ้าทรงนำพระองค์จะถามเราว่า “ท่าน​หลับ​หรือ ท่าน​ตื่น​เฝ้า​สัก​หนึ่ง​ชั่วโมง​ไม่​ได้​หรือ” (มก.14:37)

ภาวนา: พระเยซูเจ้าข้าพเจ้าจะไม่ยอมละทิ้งพระองค์

ข้อตั้งใจ: ข้าพเจ้าจะติดตามพระองค์

คุณพ่อเอนก นามวงษ์

รำพึงพระวาจาประจำวันได้ที่ www.kamsonchan.com