พ่อเล่าเรื่อง 53: สาส์นวันนักบวชสากล 2022

จิตตารมณ์แห่งการก้าวเดินไปด้วยกันของการมีส่วนร่วม

Invitation to the synodal spirit of participation

โอกาส วันนักบวชสากล ประจำปี ค.ศ. 2022 ตรงกับวันพุธที่ 2 กุมภาพันธ์ (ฉลองการถวายพระกุมารในพระวิหาร) สมณกระทรวงเพื่อสถาบันแห่งผู้ถวายตัวและเพื่อชีวิตการแพร่ธรรม (Congregation for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life) ได้ออกสารถึงนักบวชชายหญิงทั่วโลก โดยเชื้อเชิญให้นักบวชทุกคนได้มีจิตตารมณ์แห่งการก้าวเดินไปด้วยกันของการมีส่วนร่วมในหมู่คณะของตน ที่ซึ่งบรรดาสมาชิกนักบวชได้ฝึกปฏิบัติด้วยความรับผิดชอบต่อกันและกันผ่านทาง การฟังซึ่งกันและกัน ไม่มีใครแยกตัวออกไป

ความชื่นชมยินดีแห่งความเป็นหนึ่งเดียวกัน (The joy of ‘we’)

สารวันนักบวชสากลปีนี้เน้นไปที่ “การมีส่วนร่วม” ดังหัวข้อของการสมัชชาบิชอปสากลปี ค.ศ. 2023 ที่ว่า เพื่อพระศาสนจักรที่ก้าวเดินไปด้วยกัน: ความเป็นหนึ่งเดียวกัน, การมีส่วนร่วม, และพันธกิจ โดยพระสันตะปาปาฟรังซิสได้ตรัสไว้ว่า “ไม่มีใครควรถูกแยกออกไป หรือรู้สึกว่าถูกกีดกัน หรือไม่ได้รับการใส่ใจ จากการก้าวไปด้วยกันนี้”

จากกระแสเรียกที่นักบวชแต่ละคนได้รับ ผู้ที่ถวายตนเองแด่พระเจ้าจะค้นพบความกระตือรือร้น ความแปลกประหลาดใจ และชื่นชมยินดี ของความรู้สึกและการเป็นส่วนหนึ่งของโครงการแห่งความรัก ดังเช่นบุคคลอื่น ๆ ที่ทำตัวให้พร้อมเสมอที่จะตอบสนองต่อความต้องการของผู้อื่น แม้ว่าในชีวิตที่ผ่านมาอาจจะสูญเสียจุดยืนนี้ไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ “เราได้ทำเพื่อตนเองมากกว่าทำเพื่อคนอื่น”

การมีส่วนร่วมกับทุกคน (Participation of all)

การมีส่วนร่วมกับคนอื่นประการแรกต้อง เลิกคิดถึงตนเอง หรือเอาตนเองเป็นใหญ่ หรือเอาตนเองเป็นศูนย์กลาง แต่ต้องพยายามที่จะทำให้ตนเองมีส่วนร่วมกับคนอื่น ๆ หรือเปิดรับคนอื่น ๆ เข้ามาสู่ชีวิตของตน ดังนั้น เราควรจะถามตนเองว่า เราได้ฟังเสียงความต้องการของคนอื่นมากน้อยเพียรไร? ใครคือพี่น้องของฉันที่จะต้องฟัง? และทำไมฉันต้องฟังพวกเขา? เราไม่สามารถเรียกตนเองว่าเป็นหมู่คณะของผู้ที่มีกระแสเรียก หรือหมู่คณะแห่งชีวิต หากขาดการมีส่วนร่วมของคนบางคน

สมณกระทรวงได้เชื้อเชิญนักบวชชายหญิงก้าวเดินไปด้วยกันด้วยการมีส่วนร่วม โดยให้มีความเชื่อมั่นว่า เราจะสามารถได้รับและหยิบยื่นสิ่งที่ดีให้แก่กันและกัน ดังที่พระสันตะปาปาฟรังซิสได้ทรงตรัสไว้ว่า ชีวิตผู้ถวายตนแด่พระเจ้าได้ถือกำเนิด เติบโต และสามารทำให้การประกาศข่าวดีบังเกิดผลได้เฉพาะในพระศาสนจักร และการดำเนินชีวิตที่เป็นหนึ่งเดียวกันกับประชากรของพระเจ้าที่มีความเชื่อ

ความรับผิดชอบ (Responsibility)

ดังนั้น การมีส่วนร่วมจึงกลายเป็นความรับผิดชอบในการอยู่ท่ามกลางผู้อื่นและกับผู้อื่น เหนือสิ่งอื่นใด เราจำเป็นต้องเริ่มต้นจากภายใน การเปลี่ยนแปลงทางความคิด การกลับใจส่วนบุคคล ในหมู่คณะหรือในชีวิตฉันพี่น้อง ในบ้านของเรา ในที่ทำงาน และในโครงสร้างของการทำงานเพื่อที่ขยายขอบเขตออกไปสู่งานอภิบาลและพันธกิจที่กระทำ

ดังนั้น การก้าวเดินไปด้วยกันเริ่มต้นจากการรับฟังซึ่งกันและกัน หมายถึง การมีที่ว่างและการให้ความสำคัญกับบุคคลอื่นในชีวิตของเรา

การมีส่วนร่วมยังหมายถึงความรับผิดชอบร่วมกัน เป็นพิเศษความฝันของบรรดามิชชันนารีที่จะช่วยเหลือทุกคน ห่วงใยทุกคน รู้สึกว่าเราเป็นพี่น้องกันในชีวิตและในประวัติศาสตร์ นั่นก็คือ ประวัติศาสตร์แห่งความรอด ...

(หมายเหตุ วัดนักบวชสากลครั้งแรกจัดให้มีขึ้นเมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1997 โดยนักบุญพระสันตะปาปายอห์นปอลที่ 2)