ไม่เข้าใจว่า ทำไมนายร้อยจึงต้องกล่าวว่า เขามีลูกน้อง สั่งให้ทำอะไรก็ทำต่อหน้าพระเยซูเจ้า เขากำลังบอกว่า พระเยซูไม่ควรไปที่บ้านแต่ควรทำตามที่เขาขอหรือไม่?

         นายร้อยคนนี้เป็นชาวโรมันก็จริง แต่ลูกาเล่าว่าเขารักชาวยิวและสร้างศาลาธรรมให้ชาวยิว (ลก 7:5) ซึ่งเท่ากับว่าเขารับรู้และยอมรับวัฒนธรรมของชาวยิว

         สำหรับชาวยิว การเข้าไปในที่พักของคนต่างชาติต่างศาสนาย่อมเป็นมลทิน

         นายร้อยไม่ต้องการทำให้พระเยซูเจ้ามีมลทิน จึงยกตัวอย่างเปรียบเทียบว่า คำสั่งของเขามีผลต่อผู้ใต้บังคับบัญชาฉันใด คำสั่งของพระองค์ก็ย่อมมีผลรักษาผู้รับใช้ของเขาให้หายป่วยโดยไม่จำเป็นต้องเข้าไปในบ้านของเขาฉันนั้น  ไม่ใช่ว่าเขาต้องการข่มขู่พระองค์ให้ทำตามคำสั่งของเขา

         พระเยซูเจ้ายังตรัสชมเขาเลยว่า “เรา​บอก​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ว่า เรา​ยัง​ไม่​เคย​พบ​ใคร​มี​ความ​เชื่อ​มาก​เช่นนี้​ใน​อิสราเอล​เลย” (ลก 7:9)

         และประโยคที่เขาทูลพระเยซูเจ้าว่า “ข้าพ​เจ้า​ไม่​สมควร​ให้​พระ​องค์​เสด็จ​เข้า​มา​ใน​บ้าน​ของ​ข้าพ​เจ้า” (ลก 7:6) เราก็นำมาพูดซ้ำทุกครั้งก่อนรับศีลมหาสนิท