ชาวอิลราเอลที่เลี้ยงชีพตนเองด้วยการทำไร่ ทำนา มีบทบัญญัติไว้ว่า<<ทุกๆ ปี ท่านจะต้องกันหนึ่งในสิบจากผลิตผลของไร่นาที่ท่านเพาะปลูก>>{ฉธบ.14:22; ลวต.27:30}ดังนั้นเพื่อถือตามบทบัญญัติ พวกเขาจึงถวายหนึ่งในสิบในผลผลิตของตน

          ฟาริสีไม่ได้เลี้ยงชีพด้วยการทำไร่ ทำนา พวกเขาได้ “สร้างสวน” ของตนเองขึ้นมา ส่วนใหญ่จะปลูกฝักสวนครัว บางก็เป็นกระถางเล็ก ๆ แล้วพวกเขาก็ถวายหนึ่งในสิบของผักสวนครัวที่ตนเองสร้างขึ้นมา การกระทำเช่นนี้ของฟาริสีก็แค่ทำตามบทบัญญัติที่ได้เขียนได้เท่านั้น เพื่อให้ได้ชื่อว่าเป็นผู้ปฏิบัติบทบัญญัติอย่างเคร่งครัด ไม่ได้ออกแรงอะไร ซึ่งต่างกับชาวนา ชาวไร่ ที่ต้องออกแรง ออกเหงื่อ เพื่อทำงานในที่นาของตน

          ด้วยเหตุนี้ พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับพวกเขาว่า<<ท่านถวายหนึ่งในสิบของสะระแหน่ สมุนไพรและผักทุกชนิด>>{ลก.11:42}

          เหมือนเป็นผู้เคร่งครัดในบทบัญญัติ เหมือนเป็นผู้ศรัทธาต่อพระเจ้า แต่บทบัญญัติที่สำคัญที่สุดที่ฟาริสีไม่ได้ปฏิบัติคือ<<ละเลยความยุติธรรมและความรักต่อพระเจ้า>>{ลก.11:42}

          หากคริสตชนอ่านพระวาจาทุกวัน ไปร่วมพิธีบูชาขอบพระคุณทุกสัปดาห์ สวดสายประคำทุกวัน<<แต่ละเลยความยุติธรรมและความรักต่อพระเจ้า>>{ลก.11:42}ก็ไม่ต่างอะไรกับฟาริสี นั่นเอง

          ดังนั้น คริสตชนที่ศรัทธาต่อพระเจ้า ต้องแสดงออกด้วยการรักเพื่อนพี่น้อง<<ถ้าเรามีชีวิตเดชะพระจิตเจ้าแล้ว เราจงดำเนินชีวิตตามพระจิตเจ้าด้วย>>{กท.5:25}; <<ส่วนผลของพระจิตเจ้าก็คือความรัก ความชื่นชม ความสงบ ความอดทน ความเมตตา ความใจดี ความซื่อสัตย์ ความอ่อนโยน และการรู้จักควบคุมตนเอง>>{กท.5:22-23} 

>>​ผู้ใดเดินตามเราจะไม่เดินในที่มืด

แต่จะมีแสงสว่างนำชีวิต<<

{ยน.8:12}

คุณพ่อเอนก นามวงษ์

รำพึงพระวาจาประจำวันได้ที่ www.kamsonchan.com