|
รำพึงพระวาจาประจำวัน วันที่ 14 มกราคม 2562 วันจันทร์สัปดาห์ที่ 1 เทศกาลธรรมดา [ฮบ 1:1-6; สดด.97:1-2, 6-7, 9;มก.1:14-20] พระองค์ทอดพระเนตรเห็นซีโมนกับอันดรูว์น้องชายกำลังทอดแห (มก. 1:16)
หลังจากที่พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรชาวประมงที่ชื่อ ซีโมนและอันดูว์น้องชายพระองค์ทรงเรียกเขาให้มาติดตามพระองค์ หลังจากถูกเรียกจากพระเยซูเจ้า สิ่งที่ทั้งสองทำก็คือ<<ซีโมนกับอันดรูว์ก็ทิ้งแหไว้แล้วตามพระองค์ไปทันที>>(มก.1:18)<<เมื่อทรงพระดำเนินไปอีกเล็กน้อยพระองค์ทอดพระเนตรเห็นยากอบบุตรของเศเบดีและยอห์นน้องชายกำลังซ่อมแหอยู่ในเรือ>>(มก.1:19) <<พระองค์ทรงเรียกเขาทั้งสองคนก็ละทิ้งเศเบดีบิดาของตนไว้ในเรือกับลูกจ้างแล้วตามพระองค์ไปทันที>>(มก.1:20) หากสังเกตเรื่องราวการเรียกอัครสาวกรุ่นแรกในพระวรสารของนักบุญมารโกจะพบมีคำว่า “แห” อยู่ 3 ครั้ง ü แห เป็นอุปกรณ์จับปลาของชาวประมง เมื่อปลาถูกจับอยู่แห ก็หมดอิสรภาพ ไม่สามารถว่ายน้ำไปที่ใดได้อีก เมื่อชาวประมงนำขึ้นบนเรือ ปลาที่อยู่ในแหนั้นจะขาดน้ำ ที่สุดปลาก็จะตายไป ความหมายฝ่ายจิต ในการติดตามพระเยซูเจ้า คริสตชนต้องละทิ้งแหของตน แห นี้หมายถึง บาปที่พันธนาการตัวเรา ขาดอิสระและนำไปสู่ความตายการติดตามพระเยซูเจ้า จะทำให้ผู้ติดตามพ้นจากพันธนาการของบาป ü แห เป็นอุปกรณ์จับปลาอย่างเดียวของชาวประมงดังนั้นพวกเขาจะต้องดูแล ซ่อมแซมอย่างดี ในเวลาที่ออกไปจับปลาซึ่งต้องใช้ทักษะอย่างมาก จะได้จับปลาได้ เช่นกันความหมายฝ่ายจิต แหในความหมายนี้ หมายถึง การประกาศพระวรสาร การติดตามพระคริสตเจ้าทุก ๆ วัน อยู่ใกล้ชิดกับพระองค์ อ่านพระวาจา ภาวนา ร่วมบูชาขอบพระคุณ ก็เหมือนกับการดูแลแหของให้พร้อมเสมอที่จะจับปลา การติดตามพระคริสตเจ้านั้น พระองค์ <<จะทำให้ท่านเป็นชาวประมงหามนุษย์>>(มก.1:17) ด้วยเหตุนี้ ปราศจากการติดตาม การอ่านพระวาจา การร่วมบูชาขอบพระคุณ การภาวนา คริสตชนจะขาดแรงบันดาลใจ จะขาดความกระตือรือร้นในการที่จะออกไปเป็นชาวประมงหามนุษย์
>>ในอดีตพระเจ้าตรัสกับบรรพบุรุษของเราโดยทางประกาศก หลายวาระและหลายวิธี ครั้นสมัยนี้เป็นวาระสุดท้าย พระองค์ตรัสกับเราโดยทางพระบุตร พระเจ้าทรงสถาปนาพระบุตรให้เป็นทายาทครอบครองทุกสิ่ง พระองค์ทรงสร้างจักรวาลเดชะพระบุตรนี้<< [ฮบ.1:1-2]
คุณพ่อเอนก นามวงษ์ รำพึงพระวาจาประจำวันได้ที่ www.kamsonchan.com
|