|
รำพึงพระวาจาประจำวัน วันที่ 6 กันยายน 2561 วันพฤหัสสัปดาห์ที่ 22 เทศกาลธรรมดา [1คร.3:18-23; บทสร้อยสดุดี 24:1-6; ลก.5:1-11] ข้าพเจ้าเป็นคนบาป (ลก.5:8)
หนึ่งในเหตุการณ์สำคัญในชีวิตคริสตชนแต่ละคนก็คือ การสำนึกในความบาปของตนเหมือนกับนักบุญเปโตรในพระวรสารวันนี้ ที่กราบลงพระชานุของพระเยซูเจ้าทูลว่า <โปรดไปจากข้าพเจ้าเสียเถิดพระเจ้าข้าเพราะข้าพเจ้าเป็นคนบาป>(ลก.5:8) จากประสบการณ์ฝ่ายจิต เมื่อคริสตชนได้สัมผัสกับพระเจ้า สัมผัสกับความศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า เมื่อนั้นตัวเขาจะตระหนักถึงการไม่สมควรของตน บาปจะเข้ากันไม่ได้กับความศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า และตอนนั้นคริสตชนจะร้องตะโกนต่อพระเจ้า <โปรดไปจากข้าพเจ้าเสียเถิด พระเจ้าข้า>(ลก.5:8) อย่างไรก็ตาม หากพระเยซูเจ้าจากเราไป ทิ้งเราไป แล้วใครจะปลดปล่อยเราให้อิสระจากการเป็นของบาป ดังนั้น พระเยซูต้องอยู่กับเรา ต้องประทับอยู่กับเรา คริสตชนไม่สามารถแยกตัวจากพระองค์ได้ พระองค์ผู้ยกความผิดจากบาปของเรา คำถามคือ ความศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซูเจ้าซึ่งประทับอยู่กับคริสตชน แล้วพระเยซูเจ้าจะอยู่ปะปนกับบาปของคริสตชนได้อย่างไร? คำตอบ นักบุญเปาโลตอบไว้ในบทจดหมายของท่านว่า <เพราะเห็นแก่เราพระเจ้าทรงทำให้พระองค์ผู้ไม่รู้จักบาปเป็นผู้รับบาปเพื่อว่าในพระองค์เราจะได้กลายเป็นผู้ชอบธรรมของพระเจ้า>(2คร.5:21) แม้ว่าคริสตชนจะทูลพระเยซูเจ้าว่า<โปรดไปจากข้าพเจ้าเสียเถิดพระเจ้าข้าเพราะข้าพเจ้าเป็นคนบาป>(ลก.5:8)พระองค์จะไม่จากเราไปไหน และเพราะเป็นคนบาปนี่แหล่ะ เราได้ตรึงพระองค์บนไม้กางเขน <พระเจ้าทรงกระทำแล้วโดยทรงส่งพระบุตรของพระองค์มาให้มีธรรมชาติเหมือนกับธรรมชาติมนุษย์ที่มีบาป เพื่อขจัดบาปพระเจ้าทรงตัดสินลงโทษบาปในธรรมชาติมนุษย์>(รม.8:3)<ในองค์พระคริสตเยซูท่านทั้งหลายซึ่งในอดีตเคยอยู่ห่างไกลได้เข้ามาอยู่ใกล้เดชะพระโลหิตของพระคริสตเจ้า(อฟ.2:13)<แต่บัดนี้พระเจ้า โปรดให้ท่านมีความสัมพันธ์ที่ดีกับพระองค์อีกโดยการสิ้นพระชนม์ของพระคริสตเจ้าในร่างกายที่ตายได้เพื่อจะได้ถวายท่านทั้งหลายเฉพาะพระพักตร์ให้เป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ไร้มลทินและไม่ถูกตำหนิ>(คส.1:22) ให้เราขอบพระคุณพระเยซูเจ้า พระองค์ไม่ได้ทอดทิ้งเรา แต่ตรงข้าม พระองค์ชำระบาปของเรา
>>พระเจ้าทรงรักโลกอย่างมากจึงประทานพระบุตรเพียงพระองค์เดียวของพระองค์ (ยน.3:16)
คุณพ่อเอนก นามวงษ์ รำพึงพระวาจาประจำวันได้ที่ www.kamsonchan.com
|