|
รำพึงพระวาจาประจำวัน วันที่ 22 พฤษภาคม 2561 วันอังคารสัปดาห์ที่ 7 เทศกาลธรรมดา {ยก.4:1-10; สดด.55; มก.9:30-37} จงคร่ำครวญจงเป็นทุกข์โศกเศร้าและร้องไห้เถิด (ยก.4:9)
"มีเวลาสำหรับทุกสิ่ง มีเวลาสำหรับกิจการต่างๆ ภายใต้ท้องฟ้า"(ปญจ.3:1),เวลาสำหรับทุกสิ่งรวมทั้ง“มีเวลาร้องไห้ และเวลาหัวเราะเวลาไว้ทุกข์ และเวลาเต้นรำ” (ปญจ.3:4) ในยามที่เป็นทุกข์หรือร้องไห้ บทจดหมายของยากอบเตือนใจเรา“จงคร่ำครวญจงเป็นทุกข์โศกเศร้าและร้องไห้เถิด จงให้การหัวเราะของท่านกลายเป็นความเศร้าโศก จงให้ความยินดีของท่านกลายเป็นความเศร้าใจ” (ยก.4:9)“ท่านทั้งหลายจงกลับมาหาเราด้วยสุดจิตสุดใจเถิดจงจำศีลอดอาหาร ร่ำไห้ และไว้ทุกข์คร่ำครวญ” (อยล 2:12) ในยามที่เป็นทุกข์หรือร้องไห้ คริสตชนต้องมีความหวังในพระเจ้า พระองค์ทรงเตือนเราว่า “ความทุกข์ใจตามพระประสงค์ของพระเจ้าทำให้กลับใจ ทำให้รอดพ้น จึงไม่มีผู้ใดเสียใจ ส่วนความทุกข์ใจของโลกนำไปสู่ความตาย”(2คร.7:10). "ผู้ที่หว่านด้วยน้ำตาย่อมโห่ร้องยินดีเมื่อเก็บเกี่ยว"(สดด.126:5), “เราบอกท่านทั้งหลายว่าในสวรรค์จะมีความยินดีเช่นนี้เพราะคนบาปคนหนึ่งกลับใจมากกว่าความยินดีเพราะคนชอบธรรมเก้าสิบเก้าคนที่ไม่ต้องการกลับใจใหม่” (ลก.15:7) วันนี้ จงทำให้ความทุกข์และการร้องไห้ของเรา เป็นโอกาสที่จะอยู่ใกล้ชิดกับพระเจ้า เป็นโอกาสยืนยันความเชื่อในองค์พระเยซูเจ้า มากกว่าที่จะคร่ำครวญว่า ทำไมเหตุการณ์ทุกข์ทุกข์ เศร้าเศร้า จึงเกิดกับฉัน?
ภาวนา:ข้าจะสรรเสริญพระองค์อีก พระองค์ทรงเป็นความรอด พระเจ้าของข้า ข้อตั้งใจ:ข้าพเจ้าจะไม่ต้องการอวด นอกจากเรืองกางเขนของพระเยซูคริสตเจ้าของเรา
คุณพ่อเอนก นามวงษ์ รำพึงพระวาจาประจำวันได้ที่ www.kamsonchan.com
|