วันอาทิตย์ที่ 1 ตุลาคม 2017 “พระสันตะปาปาฟรันซิสเสด็จเยี่ยมโบลอญญาและพบกับบรรดาพระสงฆ์....”
วันอาทิตย์ที่ 1 ตุลาคม 2017 พระสันตะปาปาฟรันซิสทรงเสด็จเยี่ยมเมืองโบลอญญาทางตอนเหนือของอิตาลี พระองค์ทรงพบกับบรรดาพระสงฆ์ สังฆานุกร นักบวช และสามเณร ที่อาสนวิหารของเมือง พระองค์ทรงได้รับสองคำถามจากพวกเขา
พระสงฆ์สังฆมณฑลได้ถามพระองค์ถึงการเจริญชีวิตในภราดรภาพร่วมกับบรรดาเพื่อนสงฆ์ พระสันตะปาปาทรงมีพระดำรัวตอบว่า สิ่งแรกที่จำเป็นคือการรู้สึกถึงการมอบตนเองทั้งครบต่อพระสังฆราชของตน เมื่อใดที่พระสงฆ์สังฆมณฑลขาดความรู้สึกเช่นนี้ เขาจะกลายเป็นบุคคลสันโดษและก้าวเข้าสู่ความเสี่ยงที่จะกลายเป็นพระสงฆ์ที่ไม่เกิดผลใดๆ พระองค์ทรงชวนให้นึกถึงการกลับใจของนักบุญเปาโลที่ท่านต้องมีความอดทนอดกลั้นต่อผู้อื่นอย่างมาก อีกสิ่งหนึ่งที่พระสงฆ์สังฆมณฑลถือปฏิบัติคือการเป็นเจ้าวัด การเป็นผู้ดูแลประชากรของพวกเขา แต่ที่ขัดแย้งกับบทบาทนี้คือลักษณะที่เป็นแบบ พ่อเจ้าวัดธุรการ ซึ่งเป็นเหมือนกับฟาริสีและสะดูสีที่อยู่กับโลกของกฎและความคิดของตนเอง พระองค์ทรงรู้สึกเศร้าพระทัยที่พระสงฆ์บางองค์ได้เปลี่ยนงานศาสนบริการของพวกเขาเป็นงานแบบสำนักงานสหการที่มีเวลาชั่วโมงทำงานเข้มงวด
พระองค์ทรงได้รับคำถามจากนักบวชชายและหญิงเกี่ยวกับการใช้ชิวิตนักบวชด้วยความชื่นชมยินดีและความหวังโดยปราศจากการเผลอตัวไปในกับดักของการดิ้นรนเพื่อมีชีวิตอยู่ พระสันตะปาปาทรงมีพระดำรัสตอบว่า ความรู้สึกเชิงลบเช่นนี้เป็นการมองหาหลักประกันทางการเงิน ซึ่งขัดแย้งกับหลักความบากจน หลักประกันในชีวิตนักบวชไม่ได้มาจากเงินหรือกระแสเรียกแต่มาจากด้านอื่น น.อิกญาซิโอแห่งโลโยลาได้กล่าวถึงความยากจนว่า เป็นมารดาผู้ให้ชีวิต และเป็นกำแพงซึ่งกั้นเราจากความต้องการทางโลก ชีวิตนักบวชจำเป็นที่จะต้องสัมผัสบาดแผลของพระคริสตเจ้าในการยอมสละตนเองเพื่อประชากรของพระองค์